Tao en Dao lopen langs de vloedlijn van een klein eiland.
D Altijd weer goed om na een sessie over de woorden van de Meester na te denken.
T Je bedoelt zijn statement over het doel in het leven: zelf een geheel worden.
D Ja. Je polariteit verliezen. Verdomd actueel trouwens. De schaduwkant die je in anderen geprojecteerd ziet. Dus naar jezelf kijken via die ander.
T Eigenlijk niets nieuws voor mij. Probeer ik mijn hele leven al naar anderen te kijken.
D Ja, maar je blijkt er toch regelmatig nog naast te zitten.
T Dat klopt ja. Waar zou dat mee te maken kunnen hebben?
D Misschien hoe, hoe je over mensen denkt.
T Zou kunnen. Maar ja. Je te verplaatsen in achterlijke, stompzinnige en vergeet niet misdadige mensen.
D Over de echte dommen nog maar te zwijgen. Ik weet er alles van.
T Toch is dat nu de opdracht. Wat bij jezelf in de schaduw ligt juist in het volle licht brengen.
D Inderdaad. Daar heb ik eerlijk gezegd wel moeite mee.
T Je bedoelt die schaduwkant niet bestrijden maar juist omarmen. Al die bullshit omarmen, liefhebben volgens de Meester. Om een te worden en in balans te komen.
D Daarmee los je wel iets op. Je schuldig voelen bij voorbeeld.
T Dat klinkt goed. Dat geeft lucht. Nou ja, dat heeft tijd nodig om echt tot je door te dringen, diepere lagen aan te boren.
D Vooral diep adem halen. Ideale plek hier.
T Dat afschuwelijk volk dus niet bestrijden anders blijf je er last van houden maar liefhebben. Wel krankjorem eigenlijk. De Ruttes, de Klausen, de Faucies, de Gates’s……
D Want die…….
T Ben jij ook.
Ze vervolgen met een lichte draf. Hijgend stoppen ze en lopen weer op dezelfde manier verder..
T Dus de polarisatie in jezelf zit ons in de weg.
D Tegenstrijdig. We zijn heel natuurlijke, polariserende wezens volgens mij.
T Toch zitten we onszelf voortdurend in de weg.
D Alsof je een wedstrijd tegen jezelf speelt. Zoiets gaat zelden goed.
T Nee. Maar nu gaat het natuurlijk niet om de winst.
D Nee nee. De balans. Dat evenwicht moet altijd het doel zijn.
T Moet?
D Dat is het doel. Alleen dan kom je tot rust. Geen stress meer. Een andere weg is er niet.
T Nee, nee. Ik bedoel, ja, ja.
D Daar heb je het al: nee en ja, links en rechts, wit of zwart. Grijs, het midden is niks voor mij.
T Balans is niet grijs. Wit licht met zwart licht levert wit op.
D Ja. Nee. Hier vragen we meer over in de volgende sessie, hoe dat in elkaar zit.
T O.k. Het moeilijkst heb ik het nu met dat liefhebben van al die anderen.
D Oh, je bedoelt nu ineens de massa die braaf gelooft en gehoorzaamt.
T Precies. Want de realiteit is, al die mensen, die …..
D Ben jij ook.
Ze stoppen en doen op de plaats ademhalingsoefeningen. Daarna lopen ze weer verder.
T Bestaan er geen hulpmiddelen voor dat liefhebben?
D Niet dat ik weet.
T Voortdurend niemand bestrijden, niets doen. Alleen jezelf, in jezelf liefhebben. Ken uzelf. En het licht komt vanzelf op je af.
D Juist. Bewust maken, dat zijn de belangrijkste woorden.
T Ja, ja, naar binnen kijken. Vooral die schaduwzijde opzoeken. Maar…
D Je bent te druk bezig in je hoofd. Denk eens vanuit je voeten.
T Wacht even. Jij praat voortdurend die Meester na.
D En jij bent te ongeduldig.
T Gaan we katten?
D Alsjeblieft. Nee. Je bent toch niet serieus?
T Het klinkt allemaal zo makkelijk, de weg van eerlijk naar jezelf kijken. Terwijl dat verdomd moeilijk is. Als je er al zin in hebt.
D Wat heet. Maar we kijken nu naar de zee, luisteren naar het geluid van de golven. Openen ons, schouwen de schaduwen om daarna weer heel te worden. Bis.
T Herhalen. Al het criminele, perverse, machtswellustige, sadistische rustig laten opborrelen vanuit je voeten en een plaats geven. Ergens in het lichaam.
D Het wordt in deze tijd juist makkelijk gemaakt. Dagelijks naar dat stelletje tuig kijken en ze dan op te zoeken in jezelf. Ik weet zeker: we gaan het binnenkort allemaal zien. Al dat spel, dat theater, alles hoort erbij. Alles bij elkaar is al een geheel.
T Ik heb vroeger geleerd dat je alles in potentie in je hebt.
D Omarm het.
T Dus via die anderen waar je dagelijks van gruwelt. Want al die misdadigers…..
D Ben jij ook.
Ze gaan plat op het zand liggen, palmen van hun handen open, voeten iets uit elkaar en luisteren naar hun ademhaling.
Joop Brussee
20 oktober 2022
narren
openvuist.com 